But if you try sometimes, you just might find, you get what you need!

Hello hello! :)

Kijk, voordat ik begin, denk ik dat we een overeenkomst moeten sluiten. Een overeenkomst, met name, waarin staat dat het zeer onwaarschijnlijk is dat we plots erg vlijtig zullen worden en de blog wekelijks zullen updaten. I think we both know that's not going to happen. ;) Ik vrees dat we ons er allemaal bij zullen moeten neerleggen dat maandelijks het beste is dat we kunnen doen? (Zo moeten we ons niet bij het begin van elke post verontschuldigen, snap je? :D) Ok? Ok. Awesome. :)

Onwards to the rest of the things, want. Want. Deze keer heb ik echt iets te vertellen! En, nog beter, binnenkort komen er foto's! Foto's waar ik op sta! (Geen hartaanval krijgen he, mams? :p) Maar, euhm, disclaimer: ik ben van plan om de foto's vandaag te doen, maar...ik ken mezelf, ok? Als het niet vandaag is, dan is het morgen? :D ...en anders, euhm, volgende week.

Om te usual things uit de weg te hebben: we zijn nog steeds in Melbourne, we gaan nog steeds gaan werken en slapen en eten en af en toe uit. Kortom: routine! Maar wel een leuke routine met tijdige onderbrekingen. :) Naar goede gewoonte (van mij en de rest van mijn familie toch), zijn we de laatste paar weken af en toe eens uit eten geweest. Hoera! (Geen zorgen: we letten op ons budget, hoor. :p) De eerste keer was, uh, twee weken geleden (drie weken geleden? Ik weet het al niet meer. :p) toen Emmy mij heeft getrakteerd voor mijn verjaardag.

(Ja, je leest het goed: voor mijn verjaardag. In November. Vorig jaar. :p)

We zijn naar een restaurant geweest in St. Kilda, genaamd Rococo, and you guys. So. Amazing. Ik heb lasagna gegeten en (eerlijk is eerlijk) hij was bijna net zo goed als die van Mams! (and that's saying something!) Emmy had pasta met scampi, als ik het goed herinner. Nu, in elk geval, het eten was heerlijk, het dessert was heerlijker enzovoorts, enzoverder. :) Wees allemaal gepast jaloers! We doen ons best om steeds andere plekjes te zoeken, want Melbourne heeft superveel van die kleine gezellige restaurantjes die overal verborgen zijn. :) En aangezien we elk weekend werken is de mogelijkheid om uit te gaan (naar bars/clubs/etc.) nogal beperkt. :(

Naast ons werk en sociaal leven is ook het weer min of meer hetzelfde gebleven, met andere woorden: vrij koud. Nu, dat moet wel gerelativeerd worden, want het is hier overdag nog altijd tussen de 13 en de 16 graden (voor het weekend geven ze 18°C uit, is dat niet min of meer hetzelfde als thuis? :p). Telkens als ik buiten kom, denk ik "brrrrr, tis koud". En dan herinner ik me dat ik geen sjaal/wanten/muts aan heb, dat ik maar twee lagen aan heb en dat het (in vergelijking met 21 dec in België, want seizoenswijs zitten we daar nu, vandaag is officieel de eerste dag van de winter) eigenlijk meer frisjes is dan echt koud. Ik kan me nog zeer goed die dagen in December 2010 herinneren, toen je buiten kwam en elk stukje huid dat niet bedekt was met stof onmiddellijk ijzig aanvoelde. Yeah, it's not like that. At all! :D

Dus kortom: hoera voor winter in Australië! Hoewel ik eigenlijk wel een sjaal zou kunnen gebruiken. Maar Emmy is er eentje voor mij aan het breien, en hij is bijna af! :D (En Kenneth, als je dit leest, misschien was ik niet echt fout toen ik zei dat winter in Australië min of meer hetzelfde is als zomer in België? :p Als je de temperatuur bekijkt, toch. Maar kom, ik hoop dat jullie een deftige zomer hebben dit jaar? Veel plezier in de congé/vakantie/whatever! Terwijl wij hier klutteren in de kou. :p)

Anders nieuws dan: vorige week hebben Emmy en ik allebei een weekend congé genomen en zijn we samen met Renne (een vriendin, kweet niet of we haar al eerder vermeld hebben) naar Ballarat geweest! Op zaterdag een stuk verder, naar de Grampians, een soort bergketen (niet echt zoals de Alpen ofzo, denk eerder aan een uit de kluiten gewassen Ardennen. :p), en Halls Gap, waar je kan gaan wandelen. :)

Ondanks onze conditie zijn wij tot bijna helemaal boven gegaan! En het laatste stukje was minder omdat we niet konden en meer omdat het pad wel heel erg steil was en we het allebei niet echt zagen zitten. :) Maar we zijn hoog gegaan en hebben heel wat mooie uitzichten gezien! (En ook kangoeroes! In het wild! :D Geen koala's, jammer genoeg, maar dat zal waarschijnlijk wel nog komen.)

Na Halls Gap zijn we terug naar Ballarat gereden, waar we bij Renne's ouders mochten blijven slapen, yay. :D De volgende dag hebben ze ons afgezet in Sovereign Hill, net buiten Ballarat stad en een reconstructie van een oud goudzoekersdorp/stad. Net als in Amerika had Australië ook een redelijk grote Gold Rush en er waren heel wat mijnen enzo in de omgeving van Ballarat, dus hebben ze dat bewaard/nagebouwd als toeristische attractie.

Sovereign Hill was eigenlijk best wel cool om te bezoeken. Alles was volledig authentiek, de huizen en de winkels enzo (met uitzondering van het toeristisch restaurant, uiteraard), zelfs tot aan de kledij van de mensen die er werkten! Er waren ook demonstraties van hoe ze in die tijd kaarsen en snoep maakten. En goud smelten! Lotte, ik heb er trouwens je verjaardagscadeau gekocht en het is zeer geelachtig en shiny. If you're catching my drift. ;) Nu moet ik alleen nog zorgen dat het de komende maanden overleeft en veilig thuis komt. :p

Bij Sovereign Hill was er ook een goudmuseum, maar dat was iets minder interessant. Er waren een aantal gigantisch grote klompen op display (which was fun) maar de rest was min of meer allemaal over de technische en historische aspecten van goudmijnen. Niet echt ons ding. :)

Binnen een week of twee hebben we opnieuw een field trip gepland: dan gaan we op een mini-road trip naar de Great Ocean Road! Dat zou moeten één van de mooiste wegen ter wereld zijn, ik ben wel wat nieuwsgierig. Kvind het een beetje jammer dat we het zullen moeten doen in de winter, maar misschien kunnen we in januari/februari nog eens gaan, als we terug in Melbourne zijn. :)

Van reizen gesproken, beetje bij beetje begint onze route voor eind-Augustus-tot-en-met-Januari vorm te krijgen! Het plan is een beetje omgedraaid: we waren eerst van plan om omhoog te gaan via de oostkust (Canberra, Sydney, Gold Coast, Brisbane, Cairns, etc) en dan via Northern Territory en doormidden door Alice Springs terug te keren; maar vorige week kreeg ik plots het idee dat het in het midden van de zomer in Northern Territory echt super super heet is (à la 47°C etc), dus zullen we dat waarschijnlijk omdraaien en in het begin van de lente door de hete stukken van Australië trekken, om de ondraaglijke temperaturen wat voor te zijn.

Ons transportmiddel zal jammer genoeg het openbaar vervoer moeten zijn. Hoewel ik kan en mag met de auto rijden (en ik ervan overtuigd ben dat het mij ook zou lukken, mits een beetje oefenen en aanpassen), hebben we geen enkele manier om aan een auto te raken (short of buying one, which is not really a workable plan) want ik heb mijn rijbewijs nog niet lang genoeg om een auto te kunnen huren.

Eerlijk gezegd vind ik dat best wel jammer, want het openbaar vervoer is 1. duur en 2. niet echt flexibel. Plus, I've always wanted to go on a road trip. :( Ah wellz, zoals de Stones zo mooi zongen: you can't always get what you want. Plus, praktisch gezien is het misschien ook niet echt ideaal, aangezien Emmy niet met de auto kan/mag rijden en ik het dus allemaal zou moeten doen. :/ Ik zal gewoon later nog eens moeten terugkomen, zeker? :)

Ik ben bijna klaar (probably for the better: dit begint stilaan een novella te worden), uhm. Emmy is niet zo lang geleden van kamer veranderd! Ze zat voordien alleen in de kamer die we eerst deelden, maar toen Claudia vertrok, is Emmy in haar kamer getrokken. Het is een stuk kleiner dan de vorige kamer maar ook wat rustiger en met een ruit aan de buitenkant van het huis. She says she quite enjoys it, so yay for that!

Verder heb ik de laatste anderhalve week in mijn kamer wat problemen gehad met mijn verwarming! Australië gelooft niet in centrale verwarming (kan ik wel verstaan, aangezien het hier zo warm wordt) dus heeft iedereen in z'n huis los staande vuurtjes. Waar ze trouwens niet zo goed mee om kunnen, want om de haverklap hoor je de sirenes van de brandweer en vorige week stond de bovenverdieping van een huis op twee stappen van ons in brand! Ze laten die altijd superlang aanstaan of hangen er hun kleren over. Common sense, not so much!

Nu, ik heb dus ook zo'n vuurtje in mijn kamer, en het hangt op aan de muur. Wie z'n verwarming aan het plafond zou hangen, snap ik echt niet, aangezien warme lucht stijgt en niet zakt. Soit, in elk geval, een tijdje geleden werkte mijn verwarming plots niet meer. Ik liet het de huisbaas weten, hij kwam kijken en kreeg het weer aan de praat met de door de tijd geteste methode van er een mep op geven. Hij zei dat hij zou kijken voor een ander, maar als het nog eens gebeurde, moest ik het ook maar proberen met slaan/schudden. Een brilliant idee, right? That's what I thought.

Ik dus, telkens als hij niet werkte, voorzichtig wat schudden. Ik durfde niet echt hard slaan, omdat ik bang was dat het los zou komen. En terecht, want vorige week stond ik plots met een vuurtje in m'n handen dat ik niet los kon laten of het zou in de lucht bengelen. Na een kort telefoontje naar Emmy die een stoel bracht, kreeg ik hem weer over de vijzen geplaatst. Probleem opgelost, dus.

Not so much.

Gisteren, vlak voor Emmy en ik uitgingen, duwde ik de verwarming uit, en ik was nog maar een stap weg toen ik een bons en tumble hoorde. Jawel: de verwarming was van de muur gevallen. (Later heb ik me gerealiseerd hoeveel geluk ik eigenlijk had, want als ik iets langer was blijven staan of als het iets sneller gevallen was, had het me waarschijnlijk recht in het hoofd geraakt. Tis niet echt een licht ding, dus ik ben wel blij dat dat niet gebeurt is!) Na het inlijsten van de hulp van een paar huisgenoten kregen we het weer aan de muur (hilariteit alom!), maar toen ik thuis kwam, hing één kant weeral los.

Ik heb het ondertussen weer volledig losgetrokken (het ging anders uit zichzelf vallen, you see), en we zijn erin geslaagd om het op een relatief stabiele manier aan de muur vast te hangen. Omgekeerd, maar kom. Ik had wel eventjes een "....shit" moment, want als ik het niet aan de muur kan hangen, moet ik het daar gewoon laten bengelen, aangezien de kabel niet lang genoeg is om het op de grond of op mijn kast te laten steunen. En da's allemaal niet erg als het maar voor een uurtje is. Jammer genoeg is de huisbaas zondag naar Brisbane gevlogen voor z'n vader's verjaardag, en komt hij maar volgend weekend terug! Excellent timing, don't you think? :p

Nu, ik hoop dat het nu zal blijven hangen tot hij terug komt (fingers crossed!) en dan kan hij het misschien losmaken. En ondertussen ben ik zeeeeeer blij dat ik het inzicht had om zelf een goedkoop vuurtje te kopen (waar ik heel verantwoordelijk mee omga!), de eerste keer dat ik zonder verwarming viel. Want om een week zonder verwarming te zitten in m'n kamer, in de winter. Thanks, but no thanks!

Ik denk dat dat het zo ongeveer is. Ik ga subiet mijn lakens uit de droogkast halen (verse lakens, yay!), rap eens stofzuigen (de avonturen met de verwarming hebben voor een regen van wit stof/plaaster op mijn tapijt gezorgd!) en dan een douche pakken. :) En dan eten en, uhm. Okay, eerlijk is eerlijk: gezien de huidige timing lijkt het mij onwaarschijnlijk dat ik de foto's vandaag nog online zal krijgen. Maar morgen! Ik zal m'n uiterste best doen! :)

As always: take care of yourselves, and keep in touch. :) We love hearing from home, so don't be shy. ;)

xxxx Lindsey

PS: Happy one-year-with-no-government anniversary!