Hello, everyone
Hier zijn we weer...
Het werd eens tijd voor een nieuwe update.
Als ik het goed heb, heeft Lindsey jullie up to date gebracht tot en met Airlie Beach/The Whitsundays.
Ok, dan begin ik met Rockhampton. Eigenlijk is er niet zo veel te vertellen over Rockhampton. Er is niet zo veel te doen. Het is een redelijk business gerichte stad, er is wel een winkelcentrum enzo, maar voor de rest had ik de indruk dat er meer zakenmensen rondlopen. Het was toch een stop waard! Op woensdag zijn we namelijk gaan kijken naar een rodeo. :D De rodeo-avond was een oefeningavond voor de leeftijdscategorie 3 tot 12.
Ja, 3.
Moest er iemand mijn kleine neefjes maar in de buurt van een stier brengen, zou ik hen voor zot verklaren. Maar hier beginnen ze er dus vroeg aan. 't Was wel cool! De kleintjes blijven er niet zo lang op, op die stieren, maar de oudere konden wel hun mannetje staan. En de kleintjes waren soms helemaal uitgedost als minicowboys. So cute. We hebben voor de rodeo ook steak gegeten, een van de beste tot nu toe!
Het was enooorrrm warm in Rockhampton, en heel humid. We hadden geluk dat we airco in onze kamer hadden. Niet iets vanzelfsprekends, jammergenoeg. We hebben daarna in genoeg hostels gezeten zonder airconditioning en soms zelf geen ventilator. D:
In Rockhampton stapten we op onze volgende bus, richting Hervey Bay.
Hervey Bay is redelijk klein. Opnieuw, er is niet veel te doen. De supermarkt is een half uur wandelen (en ze sluiten om 17.00 op zaterdag, heb ik aan den lijve ondervonden, zo rond 17.30 op zaterdag...). De grootste attractie is de trip die je kan doen naar Fraser Island. Anyway, eerst over ons hostel. Het was een mooi hostel, met een mooie tuin vol bomen en tropische planten enzo. Onze kamer had geen airconditioning, met als gevolg dat we de deur hebben opengelaten tijdens de dag. Logisch maar zeer vervelend gevolg: mugge- en andere beten. D: Ik stond echt vol! Vooral mijn linkerbeen, voor een of andere reden. It was hell.
Nu, ondertussen heb ik me een betere bugrepelent aangeschaft, en een spuitbus met aloë vera, dat verzachtend werkt. Ze houden hier nogal van hun aloë vera.
Anyway, ons doel in Hervey Bay was dus Fraser Island bezoeken. De trip hadden we al geboekt in Rockhampton en we keken er beiden naar uit. De bus pikte ons op in de ochtend – gelukkig niet te vroeg – en zette ons af aan de ferry terminal. Onze bus die we nodig hadden op Fraser zag er een beetje anders uit dan een normale bus. Omdat Fraser regenwoud + zand is, zijn de wegen niet altijd ideaal! Onze transport was hier gelukkig aan aangepast. Ik moet wel toegeven dat ik me even wagenziek heb gevoeld na een wel heel wilde rit door het regenwoud.
Naast de 'wegen' door het regenwoud, reden we ook op het strand! Je moet er voorzichtig zijn wanneer je uitstapt, want er komen four-wheel drives en bussen van alle kanten.
De eerste attractie die we hebben gezien op Fraser Island was het Mahogany ship wreck. Dat is een schip die eerst werd gebruikt als cruiseship, zo een +100 jaar geleden ofzo. Daarna – toen andere schepen groter, mooier en sneller waren – werd het gebruikt als hospitaalschip. Daarna was er niets meer mee aan te vangen, en hebben ze het schip verkocht aan Japanners die van plan waren de delen van het schip te verkopen. De metalen delen, dus. In het vervoeren van het schip kwamen ze in problemen en het schip is aangespoeld op Fraser Island. De Japanners beslisten dat het schip niet genoeg zou opbrengen om de kosten te betalen voor het vervoeren ervan, nu het aangespoeld was en de motor het had begeven. Uiteindelijk werden alle delen die iets konden opbrengen (deurknoppen en andere metalen...dingen) verwijderd van het schip en nu ligt het nog altijd op Fraser Island...
Ik vond het wel cool! Foto's: zie Facebook en Picasa. Ik post de Picasa link aan het eind van deze blogpost.
Na Fraser gingen we op weg naar de Pinacles. Het zou om multicoloured zand gaan enzo, en ik was wel benieuwd. De buschauffeurs stelden het heel magisch voor. Beetje teleurstellend toen Lindsey en ik beseften dat de kleuren vooral geel en een klein beetje oranje waren... niet zoooo spectaculair, dus.
Speaking of spectacular. Ik denk dat het daarna was dat Lindsey voorstelde om ons te trakteren op een scenic flight over het eiland. Dat was mijn verjaardagscadeau. :) (no panic, it was in May) It was awesome! In tegenstelling tot een groot vliegtuig, besef je nie eens dat je plots in de lucht hangt. Ik heb even gedacht "Shit nu zitten we wel heel hoog!" maar dat ging snel weer over en ik heb er echt van kunnen genieten. We vlogen langs het water en de kust, over het schip, en over het eiland waar we de zandduinen konden zien en de verschillende zoetwatermeren.
Fraser is trouwens het grootste zandeiland ter wereld. Het regenwoud op Fraser is het enige ter wereld dat groeit op zand. En het ecosysteem dat leidt tot het ontstaan van meren en kreken enzo is best wel fascinerend! Ik zou het allemaal uitleggen, maar ik weet nie of ik het juist zou doen. :P
Na de vlucht over het eiland zette de piloot ons af op de volgende bestemming, waar de bus ondertussen al aangekomen was: Eli Creek. Dat was wel leuk, we zijn er nie lang gebleven. Het water was helder, en koud! Maar twas wel een mooi plekje.
We zijn daarna naar Fraser Central Station geweest, middenin het regenwoud, waar er vroeger een heel klein dorpje was. Er was daar veel werk ivm hout. Bomen kappen, hout vervoeren, that sort of thing.
Regenwouden blijven toch imponeren.
Anyway, na een korte uitleg over het dorp en een aantal bomen en planten gingen we eindelijk op weg naar Lake McKenzie. Jammergenoeg werd het tegen de middag bewolkt. Dus ook voor ons zwemuurtje in Lake McKenzie. Wat zowat de icing on the cake had moeten zijn was maar half zo enjoyable, vond ik persoonlijk, want het was niet zo warm. Het water daar bevat trouwens speciale mineralen, die de huid zouden moeten verjongen. Kheb er zelf niet veel van gemerkt, maar ik heb er dan ook nie meer dan 10 minuten in gebleven... Het water heeft een speciale kleur. Heel helder, maar met een groene schijn. Ik had het graag gezien in vol zonlicht, but it wasn't meant to be.
Dat was het einde van onze Fraser trip. We gingen weer de bus op, richting de ferry. Voor die aankwam begon het te regenen, en maakten we kennis met zandvliegen. Yaaay. Maar we hebben daar ook onze eerste wilde slang gezien. :D Twas een python, niet zo gevaarlijk dus. (maar khad nu ook nie meteen de neiging om hem aan te raken ofzo, brrr).
Van Hervey Bay namen we onze laatste bus voor een tijdje, naar Brisbane! Het hostel waar we in verbleven (Somewhere To Stay) gaf ons weer een kamer zonder airco. Dus we moesten het met ventilatoren stellen. Gelukkig bleek het wel mee te vallen, van warmte. De geur in de kamer was iets anders. Dat komt ervan als je in een kamer zit met 8. :P
Brisbane was nice! Het deed me denken aan Melbourne, het is ook een grote stad, met enorm veel winkels en coffeeshops everywhere. Het was zeer warm in Brisbane, en opnieuw heel humid. Onze eerste uitstap was naar de Botanic Gardens, waar we weer enorm veel pics van bomen en planten hebben genomen. Persoonlijk vond ik de Botanic Garden in Adelaide mooier, en Lindsey gaat akkoord, but it was still nice.
We zijn ook naar Mt Coot-tha geweest, dat ons een uitzicht bood op Brisbane. Lindsey en ik zijn met de bus geweest, het was 4.6 dollar heen, en de buschauffeur verzekerde ons ervan dat er een geldautomaat zou zijn zodat we nog terug konden keren.
Niet dus. Lindsey en ik hadden allebei weinig cash bij, we raken er zo aan gewend dat je bijna overal met een kaart kan betalen, en we hadden maar een paar minuten om onze bus te halen dus zijn we niet langs geweest bij de bank op voorhand. We hebben al ons kleingeld bij elkaar moeten leggen, en dan hebben de dames van het café daar 1,8 dollar gedoneerd, zodat we niet te voet terug moesten...
Ondertussen heeft Lindsey nu altijd een emergency 20 dollar note bij. Kzou dat eigenlijk zelf ook moeten doen.
Anyway, all's well that ends well. Ofzo.
In Brisbane is het beginnen regenen. Ik denk dat het onze laatste dag was? Ons plan om naar Southbank te gaan leek in het water te vallen. Ha. ha. We zijn toch geweest, in de regen, om het toch gezien te hebben. De lagoon daar zag er echt mooi uit. Maar niet warm genoeg voor ons om er in de regen in te zwemmen. Jammer. Nu, moesten we meer tijd hebben gehad zou het toch waarschijnlijk in de regen geweest zijn. Het weer is namelijk niet echt verbeterd.
Anyway, naast dingen bezoeken zijn we ook naar de Queensland State Library geweest, waar ze free wifi hebben, en waar ik ook een hele hoop foto's heb kunnen uploaden, yay! En we zijn ook gaan shoppen. Voor mij was het windowshoppen, want kleren kopen zit niet meer in mijn budget. :(
In Brisbane hebben we een Jucy Van gehuurd! Het plan was om 10 dagen rond te rijden en alle kleine stops aan te doen die we met de bus zijn gepasseerd. We vertrokken uit Brisbane, en onze eerste stop was Noosa. Onderweg naar Noosa zijn we even een kijkje gaan nemen in Mooloolaba en Maroochydore. Deze laatste heeft een heel mooi strand (waar ik een van mijn sokken ben kwijtgespeeld, en nu hoop ik dat er geen zeeschildpad hem per ongeluk opeet en ziek wordt) en in Mooloolaba is er een aquarium (Underwater World). Ik denk dat we qua aquariums wel genoeg hebben gedaan.
Noosa is wel cool. Het strand deed ons een beetje denken aan België, in de zin dat het druk was! En er was muziek en mensen speelden beach volleybal. We zijn ook zo slim geweest om allebei onze bikini's te vergeten, en dus hebben we niet kunnen zwemmen enzo, omdat we te lui waren om terug te wandelen naar ons hostel (waar de auto stond geparkeerd).
En toen we verder gingen naar Rainbow Beach... bleek dat de weersvoorspelling 'regen, regen en nog eens regen' was. Niet de officiële termen, maar daar komt het toch op neer. Regen in Rainbow Beach was mottig, omdat de ondergrond zand was, en we waren op onze teensletsen en onze voeten waren vuil en dan moesten we zo de auto in. Het hield niet op, we konden niets doen dan in de van blijven. Ja, dat Noosa luiheidsgevoel en de beslissing om niet te zwemmen hebben we ons al beklaagd. :)
In Rainbow Beach werkt Johanna, die de eerste twee weken werkte in de keuken in Chillagoe. Zij en Desi werden ontslagen ongeveer halverwege mijn verblijf daar. Niet omdat ze iets verkeerd deden, maar de vrouw die de baas verving in de bar, kon hen blijkbaar persoonlijk ineens niet meer uitstaan. Nogal een vreemde situatie. Anyway! Dus we hebben wat kunnen bijpraten met Jojo, en dat was wel fijn. :)
Intussen heeft ze de campervan kunnen inspecteren en kwam tot de conclusie 'hoe zullen we dat doen met 4?!' want de auto zal zelfde grootte zijn, er is enkel een stuk extra op het dak dat dienst zal doen als tweede dubbelbed (het eerste is in de auto, obviously). Maar we komen er wel uit!
Op een dag in Rainbow Beach, wanneer de regen even leek op te houden, zijn we toch op het strand geraakt samen met Jo, en hebben een wandeling gemaakt. Lindsey voelde zich niet zo goed, dus ging zij terug naar de auto. Samen met Johanna ben ik een kijkje gaan nemen naar de spectaculaire duinen. Het zand zou er daar mooi gekleurd zijn, door allerhande mineralen die in het zand terecht komen enzo. Nu, we zijn tot aan de duinen geraakt, en hebben dan beslist om niet verder te gaan, aangezien de wind zo hard blies dat het zand-met-mineralen pijn deed. En ik kon toch geen foto's trekken me al dat rondvliegend zand. Dus hebben we daar gezeten tot het ons toch iets te koud werd.
Jammer dat we niet meer van Rainbow Beach gezien hebben. Of toch niet zoals het moet. Met zon en geen regen enzo. But it is the wet season, after all.
Wat we wel nog gedaan hebben, ondanks het weer, is ons bezoekje aan Tin Can Bay. In Tin Can Bay, ergens in de jaren '50 dacht ik, is er ooit een dolfijn aangespoeld. Na een of ander gevecht, was hij verwond en had nood aan zorg en de locals van Tin Can Bay verzorgden de dolfijn tot hij weer in staat was voor zichzelf te zorgen. 'Old Scarry' (was his name, lol) kwam af en toe terug voor een gratis maaltijd enzo. Ever since then zijn er af en toe dolfijnen die zich wagen in de baai. Het is aangeleerd gedrag, de baai is moeilijk te bereiken enzo, en dolfijnen komen er normaal niet.
Nu is dat een toeristische trekpleister. Je kan namelijk – als ze komen opdagen natuurlijk – de wilde dolfijnen voeden. Basically krijg je een emmertje (je moet er wel voor betalen natuurlijk) met twee vissen en dan mag je om de beurt een dolfijn eten geven. OK, het is idd een toeristisch gedoe, maar ik vond het wel cool om te kunnen doen. Kheb nog nooit een dolfijn van zo dicht bij gezien. :D De dolfijnen die bij ons kwamen opdagen was Mystique (mannelijk dominante dolfijn) en Patch (vrouwtje). We hebben ze allebei kunnen voeden, want toen ik mijn emmertje terugbracht zei de dame die de vis verkocht 'Would you like to go again?' en toen kreeg ik een tweede emmertje gratis, score! Dan hebben Lindsey en ik de vis verdeeld.
De dolfijnen krijgen maar een bepaalde hoeveelheid eten van de toeristen, by the way. Om te voorkomen dat ze het jagen verleren.
Doordat het weer zo slecht was en er geen kans op verbetering was volgens het weerbericht hebben we beslist ons niet te wagen aan 1770 (of Agnus Water) aangezien er daar niet veel te doen is behalve naar het strand gaan en te surfen. En daar is er weinig aan als het zo regent. Besides, de weg was ook niet al te makkelijk en we hadden weinig zin in surprise floods! Jammer, want in Agnus doen ze surflessen voor vrij weinig geld. Ach ja, such is life.
We zijn dan maar even op onze stappen teruggekeerd en zijn naar Mooloolaba geweest. (I know, de namen voor sommige steden of dorpen ofzo zijn best wel grappig). Het strand daar is echt mooi en we hebben ons daar goed geamuseerd. En als het regende (which it did) konden we tenminste terecht in de common room van ons hostel, waar we tv konden kijken, of onze laptops opladen, enzo. Plus de wifi was ook niet peperduur, which was nice. De parking bestond ook niet uit zand (zoals Rainbow Beach), dus het was all in all less miserable than it could have been.
Naast het aquarium bezoeken, zijn er niet zo veel activiteiten in Mooloolaba die doenbaar zijn in slecht weer. We zijn een kijkje gaan nemen in het shoppingcenter, zijn naar de zee geweest, zijn een dagje in het hostel gebleven om de was te doen en te lezen... It was really nice. Wat ook meteen leuk was aan het hostel is dat Finding Nemo net begon toen we daar toekwamen. Score! Door al dat gesnorkel en de aquariums die we hebben bezocht hadden we echt zin om die te bekijken. En we hebben allebei ons external hard discs bij en een heleboel dvds. But not Finding Nemo. Problem solved! :D
De dag daarna hebben we In Bruges bekeken. Allebei voor de eerste keer. Dat had wel iets raars, zo al die voor ons bekende plaatsen te zien op een groot tv scherm zo ergens in the middle of Australia. :)
Na ons verblijf in Mooloolaba werd het tijd de auto terug in te leveren in Brisbane, en een paar uur later zaten we al op de bus van Brisbane naar Surfers Paradise. Waar ik vreemd genoeg geen foto's van heb, merk ik nu.
Surfers is wel ok. Tis een beetje een party-stad. Je wordt er dan (alé, wij toch) om de haverklap aangesproken door mensen die je iets willen verkopen. Zoals slechts 120 dollar voor uit te gaan maandag, dinsdag en woensdag, naar 4 verschillende clubs!
Ja, nee bedankt. Ze hadden ook zo'n systeem à la 'je krijgt een groene sticker als je single bent', vond ik wel grappig.
Anyhow, ons hostel bood ons een nachtje uit en bezoek aan 4 verschillende clubs, plus free drinks aan voor 30 dollar. We hebben ook een free beachtowel and lei, dus zijn we daar maar voor gegaan. :D Want wie heeft er nu geen bloemenkrans nodig, right?
In ons hostel kwamen we tot de vaststelling dat Jose (short for Josephine) – het meisje dat ik in Chillagoe verving – daar ook verbleef! Zij ging dan ook mee op de big night out.
Het was eens leuk ons te kunnen opdutten etc, want leven in een auto en/of hostels resulteert al gauw in shorts en topjes iedere dag. De clubs waren wel ok. I really liked the first and second one. Vanaf de derde begon de muziek zo op elkaar te lijken, en dat niet op een goede manier. Toch niet voor mij, everyone else seemed to be into it. Of toch de meesten. Pluspunt van de avond was dat we in alle vier de clubs een gratis drankje kregen, dus daar heb ik nie veel geld aan uitgegeven. Lindsey, Jose en ik hielden het na een tijdje voor bekeken en skipten de partybus om te wandelen naar het hostel.
It was a good night, en ben blij dat ik nog eens heb kunnen geweest gaan dansen. Ik denk dat Lindsey er ook van genoten heeft.
Dat met Jose is best wel grappig. Soms komen we mekaar gewoon tegen in het op en afstappen van de greyhound bus. 't Is al twee keer gebeurt dat we mekaar zo tegenkomen, wij komen ergens toe, en dan stapt zij op de bus om verder te trekken. :)
Dat was het zo een beetje voor Surfers Paradise, denk ik.
Daarna kwam Byron Bay. Ons hostel lag 2 minuten van het strand, en de weg naar het stad werd zo al heel wat aangenamer. We konden namelijk gewoon langs het water lopen en dan kwamen we vanzelf uit op 't stad.
Veel is er niet te doen, eigenlijk. We zijn naar de zee geweest (kind of a recurring theme, really :P). Verder zijn we gaan 'shoppen' (more like dragging ourselves away from shoe stores and jewelry stalls without buying anything). Kheb wel een aantal souvenirs gekocht. Yay! We zijn tegen de avond ook naar een art & crafts marktje geweest, waar de sfeer wel iets bijzonders had. Of misschien waren wij gewoon in een bijzonder humeur ofzo. Een kerel speelde didgeridoo en gitaar, en hij deed het goed! We hebben even kunnen genieten van de avondzon warm op onze rug, en zelfgemaakte icetea van een van de kraampjes. Sometimes life ain't so bad for us. Waarmee ik bedoel, eigenlijk hebben we veel geluk dat we dit kunnen en mogen doen.
Voor de rest hebben we vooral onze roommates vervloekt op regelmatige basis. Twaren Duitse meisjes (nie dat er iets mis is met Duitse meisjes he, we weten dat er leuke Duitsers bestaan, maar deze in kwestie waren de niet zo leuke Duitsers). Anyway, dat ze uitgaan en laat thuiskomen heb ik niets op tegen.
Maar tis nu toch nie zo moeilijk om dan stil binnen te komen, in bed te kruipen en te slapen. In plaats daarvan moesten ze nog vanalles doen blijkbaar om 5 uur 's nachts en konden ze dat ook nie zonder luidop babbelen. En dan kan je wel zeggen dat ze moeten stil zijn, maar tegelijkertijd ben je toch weer wakker. Zucht.
Weinig slaap heeft niet bepaald een positief effect op mijn humeur.
Onze volgende stop was Port Macquarie. We kwamen daar toe om 19.00, dus de eerste dag hebben we nie zo veel gedaan. Except, we went and had awesome pancakes. Ikke met bosbessen en maple syrup, Lindsey de chocolate chip pancakes. :D De tweede dag zijn we Port Macquarie wat gaan verkennen. Het is wel een leuk stadje vond ik. Theeft wel iets charmants, en het is nie al te toeristisch. Kbedoel, der zijn nie zoveel backpackers enzo, which was a nice change.
Langs het water zijn er rotsen, en die rotsen kan je/mag je beschilderen. Aangezien het de week van Music For Life van Studio Brussel was, wilden we daar iets mee doen. Maar in heel Port Macquarie was er geen verf te vinden. Toch nie op walking distance. Ugh. Dus dat is nie zo goed gelukt. Theeft ook veel geregend. Tis wel cool om te zien! Sommige mensen zetten gewoon hun naam en datum. Maar anderen maken er echt een kunstwerk van! We hebben foto's getrokken, so check those out later.
En nu zitten we in Newcastle. Ons laatste hostel, onze laatste stop voor Sydney. Het hostel is een beetje blah. OK, there is free wifi, dus das leuk, maar de keuken is superklein en nie echt afgestemd op het feit dat dit een hostel is voor backpackers. Tis jammer dat ons laatste hostel een teleurstelling is in vergelijking met de andere 14 waar we verbleven de afgelopen maanden (Lindsey heeft het gisteren geteld, lol).
We hebben Kerst gevierd hier. Veel speciaals was het niet, maar we hebben een gratis 'kerstdiner' gekregen in de bar beneden, bestaande uit sla, koolsla, worst, broodjes, zuurkool (maar nie zo lekker als thuis), ham en scampi's. Deze laatste was wat vreemd, ik bedoel, 't paste nie echt bij de rest, lol. Anyway, we hebben wat gekletst met Zweedse jongens, die allemaal veel slimmer zijn dan mij. Daarna hebben we ons geïnstalleerd op Lindsey's bed en hebben we naar The Sound Of Music gekeken. We hadden geluk dat de andere twee bedden leeg waren, dus niemand die klaagde over het geluid.
We hebben ook zo'n historische wandeling gemaakt door Newcastle. Best wel leuk, we hebben zo ook iets bijgeleerd, en het wandelen langs het water, dat wordt ik nog altijd niet beu...
Gisterennacht was het hier niet te doen van geluid. De bar beneden had een student night en de bass was enorm luid. We zijn dan ook nie vroeg gaan slapen. We moesten er jammergenoeg om 7.15 op! Want vandaag zijn we op winetour geweest...
The Hunter Valley is een van de oudste wijnstreken in Australië. We zijn naar drie wijngaarden geweest, en hebben bij alledrie een paar wijnsoorten geproefd. Yummmm wine. We hebben ook kunnen proeven van olijven, olijfolie en balsamico enzo... zucht, dat mis ik wel. En kaas. De kaas hier is wel ok, maar de kaas thuis is beter. :)
Anyway.
Onze verdere plannen zijn dus Oudejaar in Sydney, dan hangen we nog wat rond in Sydney en gaan we verder zuidwaarts, doen we Canberra aan, gaan we naar Melbourne en vandaar doen we de Great Ocean Road. Bij terugkeer naar Melbourne (12 januari) leveren we de campervan daar in, en mogen we een weekje blijven slapen bij een excollega van Lindsey, Allison. Die woont trouwens maar op een paar huizen van ons sharehouse! Daarna verblijven we een weekje bij een couchsurfing host. De 19de januari gaan we naar de Australian Open, en op de 25ste gaan we naar de kwartfinales. Daarna verblijven we hoogstwaarschijnlijk weer bij Steve en Maggie, die ons voorgesteld hebben om daar te blijven tot we weer vertrekken, zodat Steve ons kan voeren naar de vlieghaven!
Ik wou jullie nog dit artikel geven: An Outback Barmaid. Het is een artikel over een van de meisjes die heeft gewerkt waar ik heb gewerkt in Chillagoe. I thought it would be fun to read.
En link naar mijn fotoalbum: Picasa.
Enjoy! Al mijn foto's staan ook op facebook, als je dat liever hebt. :)
En voor de geïnteresseerden heb ik ook nog deze blogpost (click me) over aborigines.
Zo, ik laat jullie. Tot de volgende!
xoxo
Emmy
PS: Ik hoop dat jullie allemaal een fijne Kerst achter de rug hebben. En dan wens ik jullie allemaal ook een fantastisch 2012. Keep it safe, and enjoy.
